درحالیکه مشکل تأمین آب در استان سیستان و بلوچستان، مدتهاست شرایط زندگی مردم را دشوار کرده اما استفاده از واحدهای آب شیرین کن میتواند، حل این مشکل را میسر کند.
مشاهده کودکان و مردم شریف استان سیستان و بلوچستان در صفی طولانی ، به اندازه کافی دردناک است، اما زمانی که متوجه بشویم، این صف تنها برای دریافت جرعهای آب تشکیل شده بر درد این تصویر افزوده خواهد شد.
مدتهاست که مشکلات تامین آب شرب پایدار دامن استان سیستان و بلوچستان را گرفته است. در شرایطی که سرانه مصرف آب شرب در کشور معادل ۲۲۰ لیتر به ازای هر نفر در روز برآورد میشود و این شاخص برای پایتخت نشینها به ۳۰۰ لیتر به ازای هر نفر در روز میرسد، سرانه مصرف آب شرب بهداشتی در جنوب استان سیستان و بلوچستان تنها ۱۵ لیتر به ازای هر نفر در روز است.توجه به موقعیت جغرافیایی جنوب استان سیستان و بلوچستان و همجواری با خلیج فارس و دریای عمان یکی از راهکارهای اساسی و پایدار تامین آب شرب ، احداث کارخانه های آب شیرین کن می باشد.
در حقیقت در چنین مناطقی، استفاده از آبشیرینکنهای بزرگ مقیاس یکی از بهترین راهکارهای تامین آب در دنیا به حساب میآید. به عنوان مثال در کشور عربستان، روزانه ۱۵ میلیون متر مکعب آب شیرین از طریق نمکزدایی آب دریا تولید میشود که برای مصرف آب حدود ۷۵ میلیون نفر کافی است. این در حالی است که جمعیت این کشور تنها ۲۸ میلیون نفر است و آب شیرینکنها آب مورد نیاز برای ۲.۵ برابر جمعیت عربستان را تامین میکنند. در این بین یکی از موارد اصلی مد نظر در استقرار آبشیرین کن مسئله تامین انرژی مورد نیاز برای نمک زدایی است که عمده هزینههای یک واحد شیرین سازی را به خود اختصاص میدهد.